Maj to czas kwitnienia jabłoni, również w lesie. Podczas wędrówek po Puszczy Piskiej możemy natknąć się zarówno na dzikie jabłonie (Malus sylvestris) jak i na jabłonie „zdziczałe”- pozostałość po ogrodach, sadach w miejscach, gdzie dawniej znajdowały się wsie ( które po II wojnie światowej zostały opuszczone bądź wysiedlone i przestały istnieć). Zarówno jedne jak i drugie jabłonie są w tej chwili w pełni kwitnienia i wyglądają niezwykle pięknie, całe pokryte białymi, lekko zaróżowionymi kwiatami. Kwiaty te oprócz pięknego wyglądu i zapachu są niezwykle cennym źródłem pyłku dla pszczół, które licznie korzystają z tej leśnej „stołówki”.

Malus sylwestris

Podobnie jak grusza, jabłoń jest drzewem osiągającym wysokość do 20 m. Koronę ma szeroką i gęstą, kształtu kopulastego. Gałązki jabłoni mają kolor czerwonobrunatny. Osadzone na nich są jajowate listki, mają zaostrzone wierzchołki, a ich brzegi są drobno pikowane.

Jabłoń pięknie zakwita w maju. Kwiaty ma białe, lekko zaróżowione. Na jesieni wykształca malutkie 3-centymetrowe owocki. Są żółtozielone, kwaśne, ale jadalne.

Warto wiedzieć: Drewno jabłoni jest czerwonobrązowe, wykorzystuje się je w stolarstwie.

Ciekawostka: Gatunek dość rzadki w Polsce, a w niektórych regionach bardzo rzadki.

Źródło: https://www.lasy.gov.pl/pl/edukacja/lesnoteka-1/drzewa