Zawarte porozumienie ma na celu zwiększenie poczucia odpowiedzialności za dziedzictwo kulturowe oraz przyczynić się w swoich działaniach do poprawy jego stanu zachowania m.in. poprzez: integrację środowisk lokalnych, nawiązywanie współpracy międzykulturowej, uporządkowanie oraz uczytelnienie miejsc po opuszczonych wioskach mazurskich (ustawianie tablic informacyjnych, oznakowanie szlaków), wydawnictwo folderów i publikacji.

„Na terenie Puszczy Piskiej istnieje wiele mazurskich cmentarzy z przełomu XIX i XX wieku. Często są to niewielkie, liczące po kilka mogił cmentarze, ukryte w środku lasu. Chowani byli na nich zmarli Mazurzy, w większości wyznania ewangelickiego. Ich krewni zmuszeni byli wyemigrować z tych ziem po II wojnie światowej, dlatego też wiele grobów jest już nieczytelnych. O ich obecności świadczą czasem jedynie charakterystyczne dla tych miejsc rośliny jak na przykład barwinek, bluszcz czy goździki oraz stare drzewa.

Na terenie Nadleśnictwa Pisz znajdują się 62 mazurskie cmentarzyki i śródleśne mogiły. Dwa spośród nich - cmentarze w Końcewie i Uścianach Starych, wpisane są na listę zabytków. Część cmentarzy została już w  ciągu ostatnich dziesięciu lat ogrodzona w ramach wspólnych działań Lasów Państwowych z w/w Stowarzyszeniami w latach ubiegłych.

Śródleśne cmentarze wskazują nam jak licznie zamieszkana była Puszcza Piska przed wojną i jak duże zmiany zaszły w krajobrazie powiatu piskiego w ciągu ostatniego półwiecza. Zwiększyła się powierzchnia leśna, a po mazurskich wioskach pozostały jedynie ruiny fundamentów i śródleśne mogiły. Wiele cmentarzy wciąż czeka na uporządkowanie i ogrodzenie."

 Fragment artykułu, który ukazał się w jednym z listopadowych numerów Tygodnika Piskiego w 2014r., tekst: Maciej Domański