Wydawca treści
Natura 2000
NATURA 2000
Europejska sieć obszarów chronionych Natura 2000 powstała w celu powstrzymania wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrony różnorodności biologicznej na terenie Europy. Do wdrożenia sieci zobowiązane są wszystkie kraje Wspólnoty.
Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów:
- obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków,
- specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), chroniące siedliska przyrodnicze i gatunki roślin i zwierząt.
Podstawą wyznaczania obszarów Natury 2000 są kryteria naukowe.
Obecnie w Polsce sieć Natura 2000 zajmuje prawie 1/5 powierzchni lądowej kraju. W jej skład wchodzi: 849 obszarów siedliskowych oraz 145 obszarów ptasich.
Po więcej informacji dotyczących sieci Natura 2000 w Polsce zapraszamy na stronę internetową https://natura2000.gdos.gov.pl/
Nadleśnictwo Pisz położone jest w zasięgu dwóch obszarów Natura 2000:
- PLB280008 - Puszcza Piska - Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków (OSOP) Puszcza Piska obejmuje 172 774 ha i jest siódmym co do wielkości obszarem sieci NATURA 2000 w Polsce. Obejmuje on największy na Mazurach kompleks leśny Puszczy Piskiej oraz powiązane z puszczą tereny nieleśne, w tym liczne jeziora. Północno-zachodni kraniec OSOP znajduje się w gminie Sorkwity, kraniec północno-wschodni w gminie Orzysz, południowo-zachodni w gminie Łyse, a południowo-wschodni w gminie Kolno. Z punktu widzenia geografii fizycznej OSOP obejmuje południową część Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, zachodnią i południową część Pojezierza Mrągowskiego, centralną część Równiny Mazurskiej oraz północne krańce Równiny Kurpiowskiej. Jest to obszar o stosunkowo silnie, jak na warunki polskie, zaznaczonym wpływie klimatu kontynentalnego. Jego rzeźba, sieć rzek i jezior oraz gleby są bezpośrednio lub pośrednio wynikiem ostatniego zlodowacenia. W północnej części OSOP przeważa krajobraz falisto-pagórkowaty, związany z gliniasto-żwirowymi utworami wytworzonymi z materiału przytransportowanego tu przez lodowiec. Tereny faliste lub lekko pagórkowate to zwykle moreny denne, zbudowane z glin, żwirów i piasków uwolnionych z topniejącego lądolodu o olbrzymiej grubości. Równoleżnikowo biegnące pasma wysokich pagórków i wzgórz to na ogół moreny czołowe, zbudowane z materiału pchanego przed czołem posuwającego się na południe lodowca. Gleby wytworzone z utworów morenowych są na ogół stosunkowo żyzne. Na południu OSOP krajobraz jest na ogół niemal zupełnie płaski, a na powierzchni ziemi występują utwory piaszczyste o znacznej miąższości. Te piaszczyste równiny, zwane sandrami, to rezultat przepłukania ziemi przez olbrzymie ilości wód odpływających na południe z topniejącego lodowca. Gleby są tu siłą rzeczy na ogół bardzo mało urodzajne. Pozostałe po ustąpieniu lodowca bezodpływowe zagłębienia wypełniła woda, tworząc jeziora. Zajmują one obecnie około 12% powierzchni OSOP, a do największych należą: Śniardwy, Nidzkie, Bełdany, Mokre i Pogubie Wielkie. Z czasem ukształtowała się sieć rzeczna, której najważniejszymi elementami są rzeki Krutynia, wpadająca do Śniardw, oraz odwadniająca Wielkie Jeziora Mazurskie i płynąca na południe do Narwi rzeka Pisa. Sandr Piski odwadniają ponadto mniejsze rzeki: Szkwa, Rudna i Turośl. Ostoja Obejmuje swoim zasięgiem nadleśnictwa RDLP w Olsztynie oraz pięć Nadleśnictw po stronie RDLP w Białymstoku: Maskulińskie, Pisz, Giżycko, Nowogród, Drygały oraz Stację Badawczą Rolnictwa i Hodowli Zachowawczej Zwierząt PAN w Popielnie. Obszar w zarządzie Nadleśnictwa Pisz wynosi 29 139,27 ha, czyli około 80% powierzchni nadleśnictwa Pisz.
- PLH280048 - Ostoja Piska obejmuje fragmenty południowej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, zachodniej i południowej części Pojezierza Mrągowskiego oraz centralnej części Równiny Mazurskiej. W granicach Ostoi znajdują się między innymi:
− znaczna część górnej i środkowej Krutyni wraz z jeziorami, dopływami Babięcką Strugą i Babantem oraz pobliskimi terenami leśnymi i rolniczymi
− morenowe tereny północno-zachodniej części Mazurskiego Parku Krajobrazowego − tereny leśne na sandrach, ciągnące się wąskim pasem od jeziora Mokrego na północy do wsi Kowalik w gminie Rozogi na południu
− jezioro Nidzkie z przyległymi lasami−bory i torfowiska między Szerokim Borem a jeziorem Nidzkim
− jezioro Jegocin oraz bory i torfowiska między jeziorem Jegocin a Śniardwami
− jezioro Pogubie Wielkie z otaczającymi borami i lasami bagiennymi
− kompleks borów i lasów bagiennych między wsią Pogubie Tylne a łąkami Szast
− fragment doliny Pisy i pobliskich lasów na wysokości wsi Borki.
Są to tereny o stosunkowo silnie, jak na warunki polskie, zaznaczonym wpływie klimatu kontynentalnego. Rzeźba terenu, sieć rzek i jezior oraz gleby są bezpośrednio lub pośrednio wynikiem ostatniego zlodowacenia. W północnej części ostoi przeważa krajobraz falisto-pagórkowaty, związany z gliniasto-żwirowymi utworami wytworzonymi z materiału przytransportowanego tu przez lodowiec. Tereny faliste lub lekko pagórkowate to zwykle moreny denne, zbudowane z glin, żwirów i piasków uwolnionych z topniejącego lądolodu o olbrzymiej grubości. Równoleżnikowo biegnące pasma wysokich pagórków i wzgórz tona ogół moreny czołowe, zbudowane z materiału pchanego przed czołem posuwającego się na południe lodowca. Gleby wytworzone z utworów morenowych są na ogół stosunkowo żyzne. Na południu i wschodzie Ostoi krajobraz jest na ogół płaski, a na powierzchni ziemi występują utwory piaszczyste o znacznej miąższości. Te piaszczyste równiny, zwane sandrami, to rezultat przepłukania ziemi przez olbrzymie ilości wód odpływających na południe z topniejącego lodowca. Gleby są tu siłą rzeczy na ogół bardzo mało urodzajne. Pozostałe po ustąpieniu lodowca bezodpływowe zagłębienia wypełniła woda, tworząc jeziora. Zajmują one obecnie około 11% powierzchni Ostoi, a do największych należą Nidzkie, Bełdany, Mokre i Pogubie Wielkie. Z czasem ukształtowała się sieć rzeczna, której najważniejszymi elementami są rzeki Krutynia, wpadająca do jeziora Bełdany, oraz odwadniająca Wielkie Jeziora Mazurskie i płynąca na południe do Narwi rzeka Pisa. Obszar obejmuje Puszczę Piską na powierzchni 57 826,60 ha, w zarządzie Nadleśnictwa Pisz 6 876,05 ha co stanowi około 15% nadleśnictwa Pisz.
W dniu 16.04.2020 r. ustanowiono dla obszaru Ostoji Piskiej Plan Zadań Ochronnych (Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 16 kwietnia 2020 r. w sprawie ustanowienia zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Ostoja Piska PLH280048)
